Met twee kinderen in de lappenmand de afgelopen weken, is het qua paardenbeleid een beetje improviseren. Nou ja, zo ingewikkeld was de planning nou ook weer niet. Want eigenlijk betekende het vooral dat Robert onze paarden in zijn eentje verzorgt. En ik was thuis. Of in het ziekenhuis waar Fenne werd geopereerd aan haar knie.
Maar nu zij weer een beetje mobieler wordt, kon ik vanmorgen vroeg met Rob en onze honden mee naar Boris & Broes. En tot mijn verbazing zei Rob: 'We kunnen ze wel even op het land gooien'. Een dikke verrassing want meestal vindt hij het te drassig of juist te hard. Maar vanmorgen zaten alle elementen mee. Beetje vorst, de zon en een camera.
Het was feest! Besloten de paarden eerst nog dat eten prioriteit had, na een paar passen gras onder de hoeven, werd het toch huppelen geblazen. Onder stoute aanmoediging van onze honden trouwens. Achter de paarden aan rennen behoort namelijk niet tot de opvoeding. En dus ging ons honden duo voor straf aan de boom. Waar ze de rest van het gedartel beteuterd hebben langs zien komen.
Na zoveel dagen binnen en aan het zorgen, kun je mij niet blijer maken dan met dampende mest en scheurende paarden. En zelfs een koffie moment in de zon. Voorjaar in de winter...heerlijk!
Reactie plaatsen
Reacties