Druk met weinig

Zo’n mooi weer was het niet eens vandaag. En toch hebben Robert en ik, Tib en Yuka, Boris & Broes en Jasmijn en Yvie en een kleine krullebol een heerlijke middag gehad. Het is net kamperen. Een uur in de weer om koffie te zetten en eigenlijk geen tijd om op te drinken.

Want er moet goed geborsteld. Net als wij willen de paarden namelijk worden verlost van hun dikke winterjas. Met elke veeg komt er weer een lading haar vrij. Vogels blij en de poets dames voldaan. Voelt toch tof om te zien dat het daadwerkelijk veel oplevert, al dat gehark op die kont.

En er mag worden gereden. Nou ja, beetje bungelen met de benen en schommelen met de heupen. Niet verkeerd, weet ik uit eigen ervaring. Ook mag er geëxperimenteerd worden met kunstjes. Beetje quasi noncha goochelen met de benen, een draai en de dameszit.

Onder toeziend oog van de honden. En wat geblaf, want Yuka heeft graag dat het leven om haar draait. Valt dat even tegen. Gelukkig namen de meiden de honden nog even mee het weiland in. Beetje klooien met stokken en als er niet gekeken wordt, snel even een duik het water in. Nou ja, water...baggersloot.

En kleine Job vindt alles best. Wel spannend als Boris zo dichtbij komt, maar dapper als hij is, blijft hij stevig zitten op zijn blok. Want die opdracht had hij gekregen in de bak. Later gingen we nog samen aan de wandel, Job en ik. Samen in de wei. Was het even weer vergeten hoe leuk het is om het leven te zien met een jonkie aan de hand. 

Het hele gebeuren heb ik geprobeerd vast te leggen. Er zitten best leuke foto’s tussen vind ik zelf. Leuk voor later. Voor als we zijn vergeten hoe fijn het is om druk te zijn met weinig.