Na twee dagen binnen zitten tijdens mijn opleiding voor Mindfulness trainer, begon ik de dag van vandaag heerlijk buiten bij onze paarden.
En al tijdens ons eerste koffie moment, realiseer ik mij dat ik ook tot rust kan komen tussen kakelende kippen, knagende paarden en piepende honden. Niks beters eigenlijk.
Maar met de rust is het snel gedaan trouwens. Wat dat betreft zijn paarden altijd bereid om verwachtingen om zeep te helpen. Wat tot grote schrik van Broes, is er een indringer opgedoken in zijn weiland. Robert was de bak nog niet binnen of Broes groeit tien centimeter in omvang zodra hij de grote trampoline direct achter het hek ziet staan. Whaaaa; dat is dat nou weer?
Het lukt Rob uiteindelijk redelijk in de buurt te komen van de ronde ufo in het weiland, maar blij is Broes niet met de situatie. Pas nadat Boris op onderzoek is uitgegaan, durft Broes een paar pasjes te doen richting trampoline als Robert daar in de buurt is. Zelfs de aanmoedigingen van Tib en Yuka vanaf de mestberg, zetten weinig in werking. Eng is eng.
Maar de aanhouder wint. Als ik het weiland in ga en de trampoline begroet als vriend, vindt Broes het veilig genoeg om dichtbij te komen kijken. Zijn hals ver over het hek en zijn neusgaten wijd open.
Trampoline angst is overwonnen...
Reactie plaatsen
Reacties