Het is dat ik met de kinderen heb afgesproken dat alles wat besproken wordt onder ons blijft. Maar man man, wat heb ik mooie uitspraken te horen gekregen van mijn jonge deelnemers.
We zijn twee weken onderweg met de pilot mindfulness training ‘Aandacht werkt’. En na een eerste wat onwennige les voor iedereen, durf ik na de tweede te zeggen dat het een mooi iets is om met kinderen op deze manier op avontuur te gaan. Zoveel eerlijkheid had ik (nog) niet verwacht. En zoveel opmerkzaamheid al helemaal niet trouwens.
Maar goed, iets over mijn eigen ervaringen vertellen kan ik natuurlijk wel. En ik ervaar het als een dikke plus om te luisteren naar verhalen van kinderen over wat ze voelen en hoe ze daarover denken. Tijd om daarbij stil te staan, staat in mijn beroep als leerkracht wel eens op de tocht. Supergoed om zelf weer te ervaren hoe belangrijk ik dat eigenlijk vind. Ik rijd dan ook met een vette glimlach naar huis na deze tweede week.
De eerste les hadden we het over aandacht voor de ademhaling. Iets waar je zo gemakkelijk aan voorbij kan gaan. En precies dat kan ervoor zorgen dat je geen lucht meer over hebt. Dat je het letterlijk benauwd krijgt. Niet voor niets zijn deze uitdrukkingen ontstaan. De ademhaling vertelt zoveel. Goed om het daar met kinderen over te hebben.
En de tweede les ging over het lijf. Ook al zo belangrijk. Want kennis over het huis waar je in woont, is wel zo prettig. (Op tijd) luisteren naar wanneer het genoeg is bijvoorbeeld. Je lichaam geeft het vaak op tijd aan, maar daarnaar luisteren valt nog niet mee. Tuurlijk, vaak gaan pijntjes of dingetjes vanzelf weer over. Maar grenzeloos negeren van signalen kan zomaar meer schade veroorzaken dat je je lief is.
Kikkeren is tof! Ik kijk uit naar de volgende lessen en alles wat ik nog te horen krijg van mijn tijdelijke kinderen. Ik laat me graag verrassen door inzichten die ik nooit zelf zou kunnen bedenken. Het houdt mij wakker en geeft inspiratie voor mijn eigen leven.
Zelfs mijn echte kinderen zijn quasi noncha geïnteresseerd. “Kun je niet een kikker meditatie oefenen op mij?”, vroeg mijn zestienjarige dochter na een lange dag op school. “Graag!”, antwoordde ik. En terwijl ik mijn nieuwe leesbril opzette, had mijn dochter zich al languit geïnstalleerd. Na drie zinnen lag ze heerlijk en rustig te slapen. Niet direct de bedoeling geloof ik, maar ach, het is niet voor niets een pilot.
Reactie plaatsen
Reacties