De laatste week!

Nicky en haar collega/vriendin Iris zijn ervaren honden mensen en weten wat pups leuk vinden en nodig hebben. Zo verscheen er vandaag een wiebelkussen in de gemeente. En dat vond de bende wel wat! Beetje snuffelen, wiebelen en vertrouwd raken met ander materiaal onder de pootjes. 


Uitstapjes dag (donderdag 4 augustus)

De dag begon met een snack momentje voor alle pups. Je kunt niet jong genoeg beginnen met een beetje lekker knagen...

Na de snack zijn er twee meegegaan naar de grote stal, de paarden en kippen.

De andere drie mochten mee naar het grote weiland.

Toen was er nog een ontmoeting met onze poes 'Haan' en daarna was het slapen geblazen...


Halsbandjes dag (zaterdag 6 augustus)

Het is altijd even wennen, een halsbandje om de nek. En eerlijk gezegd is het niet heel handig als alle pups nog bij elkaar zijn. Tijdens het ravotten blijven ze namelijk makkelijk met de tanden achter een halsbandje hangen met alle gevolgen van dien. Daarom krijgen ze voor nu hele simpele bandjes die makkelijk los schieten. Niet handig om mee te wandelen, maar wel handig tijdens het spelen. 

Eenmaal om zijn de pups eerst even in de weer met  'wat zit er nog weer in mijn nek' en zetten het spontaan op een krabbelen. Maar alles went en na een paar uurtjes lijkt het alsof ze niks meer om hebben. 

Laatste avond met z´n allen (7 augustus)

Vroeg naar bed is er niet meer bij. Op de laatste avond dat de hele clan met z´n allen is, maken ze er een aardig feestje van. Heen en weer rennen, potje judo, botjes knagen en elkaar bespringen. En mij belagen. Zodra is in de gemeente ben, komen ze altijd buurten. Met tanden en nageltjes trouwens. En het gekke is dat ik dat nog ga missen ook. Morgen vertrekken er al drie pups. Klaar voor een nieuw leven op eigen pootjes!


De eerste drie op avontuur (maandag 8 augustus)

Ze hadden er zin in hoor, de pups! Niet dat ze weten wat ze te wachten staat, maar wel dat ze kwispelen als een malle als 'vreemde' handen ze oppakken. En er werden direct kusjes uitgedeeld. Om maar gelijk goed binnen te komen. En vanmiddag kwamen de eerste foto's en filmpjes alweer binnen. Zo fijn is dat.  

De achterblijvers kregen een kluif en konden zich even overgeven aan troost-eten. Meestal niet de bedoeling, maar we een lekkere afleiding voor het gebrek aan zusjes

Na het kluiven en een tukkie mochten de twee nestblijvers nog even mee naar de paarden. Veilig in onze armen is het spannend en ook leuk, al die andere indrukken. Maar die hebben ze wel weer verwerkt door een flink potje judo en krijgertje met z'n tweetjes. Op naar de laatste dag!


Menselijk speelkameraadje (dinsdag 9 augustus) 

Kipo en Bowie (de twee pups die nog hier zijn) hebben het na een tijdje spelen met elkaar wel even gezien en willen dan wel iets anders. Was dat even goede timing. Mijn zus en neefje kwamen vandaag en dus was er zomaar ineens voldoende actie in en rondom de gemeente. Want een jongen rent, maakt herrie, gooit met een bal en maakt bommetjes in het zwembad (vlak naast de puppy gemeente). Gelukkig is hij ook een kei in knuffelen!

Nu nog één nachtje en dan gaan de laatste twee ook de grote wijde wereld in. Wat zal het weer stil zijn na 8 weken puppy bende in huis. 


En leeg is het nest (woensdag 10 augustus)

Het blijft altijd een gek moment. Van herrie naar stilte en van vol naar leeg. Maar het was er tijd voor, de pups zijn toe aan een nieuwe wereld. Een grotere wereld met nieuwe geuren, kleuren en avonturen. Dag lieve Kipo en Bowie, maak er wat moois van! 


En daar zijn de eerste foto's, filmpjes en ervaringen al...

Ik ben best goed in loslaten, al zeg ik het zelf. Omdat ik weet dat de pups behoefte hebben aan meer dan ik ze kan geven, kost het mij maar een paar tranen om ze te zien vertrekken. De dag dat de laatste pup is opgehaald is altijd een rare. Soms moet ik al huilen bij het afscheid. Soms ervoor en soms erna. Afgelopen woensdag heb ik me, direct na het uitzwaaien, in het zweet gewerkt door alles gelijk op te ruimen, te wassen, te verplaatsen en mijn oude woonkamer tevoorschijn te toveren. Daarna stortte ik in. Voelde me zowel lichamelijk als emotioneel labiel en weet dan dat het enige verstandige op dat moment is een tukkie. Wat dat betreft kan ik mij volledig vinden in het ritme van jonge dieren. Ervaringen, prikkels en andere enerverende dingen kunnen wel een slaapje gebruiken. Voor mij altijd de beste oplossing in barre tijden. Toen ik wakker werd was het meeste leed geleden. En laat mijn telefoon in de tussentijd nou vol met heerlijke berichten zijn gestroomd. Mijn moeder zei altijd dat er maar één voorwaarde is om je kinderen (even) los te laten en dat zijn de goede handen van een ander. Voor de pups geldt precies hetzelfde. Ik had wederom geen betere baasjes kunnen treffen!