Hellup...de laatste week is alweer begonnen!

Het zijn best hectische weken moet ik bekennen. Zeker omdat we niet alleen de pups thuis hebben, maar ook paarden, schapen, volwassenen honden en kippen. Waarvan de laatste de minste aandacht nodig hebben en de eigen scharrelende gang wel gaan. Maar ter voorkoming van strontvervelende dieren moeten de paarden en honden ook echt beweging en aandacht. Daarnaast komt het gasten seizoen weer in beeld en willen we de laatste verbeteringen aanbrengen in de gastenkamers. Dus alles bij elkaar is het best een vol programma. En dat terwijl we toch graag zoveel mogelijk genieten van de bendeleden. Hieronder wat foto's en filmpjes van gisteren. Vandaag is een saaie dag. Hoewel, ze hebben net weer een hele tijd buiten gespeeld en liggen nu weer gezellig met ze allen een tukkie te doen. Totdat het volgende buiten speelmomentje weer is aangebroken net voor het donker. Alles rust is tijdelijk zullen we maar zeggen...


Hulptroep (dinsdag, woensdag en donderdag)

Ik weet het van te voren en toch, als het zover is, ren en race ik me een slag in de rondte. De laatste week van de pups bij ons thuis is altijd een hectische. Ze slapen minder, spelen meer en hebben al haarfijn in de gaten dat er ook een leven bestaat buiten de gemeente. Praktisch betekent dit dat ze als hooligans aan het hek hangen als wij even geen aandacht voor ze (kunnen) hebben. Het is namelijk wel eens gebeurd dat ik of Rob er een uit de gemeente vis als ze tegen het hekje op staan. Tja, en dat leren ze heel snel. Want oppakken staat synoniem voor knuffelen en aandacht en daar kunnen ze geen genoeg van krijgen. Het gevolg is dat ze soms met vijf pup sterk met de voorpootjes aan de puppyren aan het trekken zijn. 'Wij willen aandacht!'

Het zindelijk worden gaat ook al aardig de goede kant op. Ze weten ondertussen goed dat er aan de andere kant van de deur ook een andere wereld bestaat. Dus soms staan ze al met de pootje tegen de deur om te vertellen dat ze wel te porren zijn voor een ommetje. En was dit vorige week nog allemaal geen probleem en super relaxed, deze week komt de regen met bakken uit de hemel. En hoewel ze dat zelf niet zo'n probleem vinden, wil ik niet dat ze kleddernat regenen. Zo groot en sterk zijn ze nou ook weer niet en een beetje voorzichtigheid kan geen kwaad. 

De pups alleen laten kan eigenlijk alleen nog als ze slapen. Wakker zijn betekent feest van de jongelui. En dus is mijn moeder ingevlogen. Wel bekend met een huis vol pups bij haar dochter, want toen wij nog in Alphen woonden, woonde ze aan de overkant van de straat en was ff aanwippen een regelmaat. Nu komt ze dus gelijk een paar dagen. Met grove laarzen, oude kleren en een hele warme trui. Puppy bestendig zeg maar. Maar wat ben ik daar blij mee. Omdat we, als ik thuiskom van mijn werk, lekker aan de klets gaan, heb ik de laatste twee dagen de website niet bijgehouden. Maar vanaf nu (donderdagochtend 07.07) ben ik weer fulltime bij de bende en zal ik de laatste beelden en verslagen weer jullie kant op zenden. Voor nu even wat foto's en filmpjes van mijn mams en van de verschrikkelijke regenslag die hier nu aan de gang is. 


Vuurwerk sessie 

Geen idee of het er ooit nog van gaat komen zoals een aantal jaar geleden, maar bij deze hebben de pups het voor de eerste keer wat vuurwerk geluiden gehoord. Niet zoals het er in het echt aan toe kan gaan, maar ach, een klein beginnetje is gemaakt. En zelfs met geur associatie, want Rob steekt graag een stokkie aan voor deze gelegenheid. 

Acht weken oud...en de eerste drie vertrekken

En toen waren er nog maar twee!


Nummer 4 op avontuur (zondag 10 april)

Daar gingen we. Lexi en Tommie samen in de auto, op weg naar Noord-Holland om Lexi naar haar nieuwe huisje te brengen. Een paar minuutjes piepen in de auto en daarna sliepen Jut en Juul als roosjes. In Blokker was het direct feest. Een kantine vol met aandacht. En ook voor ons trouwens, want we kregen verse appeltaart met cappuccino. Het werd al snel duidelijk dat het wel gaat lukken daar met Lexi. Onze dappere dame voelde zich direct thuis en ging vrolijk aan de wandel. Een bot gevonden in de bench, haar nieuwe vriendje ontmoet en heel veel mensen die haar wel willen knuffelen. Dag Lexi, wat een geweldige huis heb jij getroffen bij Frank, Marlies, Nina en Rosa van Manege de Eenhoorn. Oja, en Woezel natuurlijk (te zien op het filmpje). 


Schoolhond Tommie (maandag 11 april)

Het is een beetje uit nood geboren, want maandagmiddag hadden we geen oppas voor de laatste pup (Tommie) die nog bij ons is. En dus bracht Rob hem om 12.00 bij mij op school. Samen met zijn lievelingskussentje het lieveheersbeestje. Oké, hij heeft de eerste vijf minuten een beetje gepiept maar daarna was het alleen maar gezellig, al die kinderen om hem heen. Leerzaam voor hem en zeker ook leerzaam voor de kinderen. Zo moesten ze wachten totdat Tommie bij ze kwam snuffelen voordat ze hem onder het kinnetje mochten kriebelen en ze mochten alleen een voertje geven als hij met vier pootjes op de grond stond. En de belangrijkste was wel de moeilijkste. Want oh oh, wat ziet hij er schattig uit als hij ligt te slapen. Maar aanraken mocht niet van juf Barrie. Slapen betekent met rust laten. Maar toen hij wakker was deden we het spelletje 'schatzoeken' in de klas. Alle kinderen zaten op hun (hoge) stoel en een kind mocht op de hurken ergens in de klas gaan zitten. De hele klas moest stil zijn en alleen degene op de grond mocht geluidjes maken. En Tommie mocht luisteren, zoeken en als dat was gelukt kreeg hij een beloning. Nou, dat had meneer snel in de gaten hoor. Tot grote hilariteit van de rest van de klas als hij zijn schat gevonden had. En van schat zoeken word je moe. Dus na het vertier kroop hij op zijn kussentje, kon ik verder met de les en viel hij in een diepe slaap. Schoolhond Tommie heeft zijn diploma gehaald!