“Wat is je beste gemaakte fout?” Deze vraag wordt wel eens aan kinderen gesteld om te stimuleren dat fouten maken erbij hoort. Kinderen kunnen daardoor vrijer worden om iets nieuws te ondernemen of iets waar ze nog moeite mee hebben te proberen.
Een belangrijk onderdeel van het leerproces dus. Er wordt dan wel gesproken van een veilige leeromgeving. Het kind voelt zich lekker en is ontspannen. En laten we eerlijk zijn, een ontspannen zit op het paard helpt enorm.
Toch zit er bij het paardrijles geven aan kinderen wel een bende addertjes onder het gras. Want het is lang niet altijd handig om jonge ruiters vrijuit te laten ondernemen en fouten maken te stimuleren. Er zouden de grootste ongelukken van kunnen komen. En aangezien de letterlijke veiligheid net zo belangrijk is als de figuurlijke veiligheid van de kinderen, hebben instructeurs een aardige klus tijdens hun werk.
Bovendien is het niet alleen de fysieke veiligheid die hoog staat in het prioriteitenlijstje van de instructeur. Ze hebben ook nog eens de verantwoordelijkheid voor veiligheid van de pony’s en paarden. En er zijn maar weinig kinderen die, tegelijk met hun eigen leerproces, zich ook nog eens actief kunnen verplaatsen in het dier dat ze berijden.
Niet omdat ze dat niet willen, maar omdat daar (nog) geen ruimte voor is. Daar gaan gewoon wat jaartjes overheen voordat ze meerdere dingen tegelijk kunnen op de rug van een pony.
Kortom, een veilige leeromgeving waar kinderen fouten mogen en durven maken is tijdens het leren paardrijden geen simpele opgave. Toch kun je als instructeur veel betekenen voor kinderen.
Als eerste is het belangrijk dat jij de baas bent. Dit klinkt misschien autoritair, maar leiderschap in de rijbaan is één van de belangrijkste zaken tijdens het geven van paardrijles aan groepen. Het is de basis voor je les. Hoe duidelijker de instructeur, hoe veiliger de leeromgeving. Ondernemen en experimenteren met grenzen.
Reactie plaatsen
Reacties